سیاست های تجارت خارجی و استراتژی های بازاریابی چیست؟ اطلاعاتی در مورد سیاست های تجارت خارجی و استراتژی های بازاریابی را در این محتوا بیان می کنیم. سیاست تجارت خارجی مربوط به مقرراتی است که توسط دولت ها برای محدود کردن یا تشویق تجارت کشور وضع می شود. همچنین می توان سیاست تجارت خارجی را «مجموعه اقداماتی که برای تنظیم تجارت خارجی کشور در راستای اهداف تعیین شده انجام می شود» تعریف کرد.

در مورد اعتبارسنجی شرکت های خارجی بدانید.

سیاست تجارت خارجی

امروزه تاکید بیشتری بر سیاست های حمایتی تجارت خارجی می شود. سیاست های دولت که تجارت خارجی را محدود می کند باعث می شود مصرف کنندگان قیمت بیشتری برای کالاهای وارداتی بپردازند. اما یک سیاست تجارت خارجی لیبرال امکان بهره مندی بیشتر از مزایای تخصص بین المللی را فراهم می کند. ابزار سنتی مداخله در تجارت خارجی تعرفه های گمرکی است. اما با گذشت زمان از تاثیر تعرفه های گمرکی کاسته شده و به جای آن ابزارها و مقررات جدید بسیاری پدید آمده است.

سیاست تجارت خارجی به دو شاخه تقسیم می شود:

• سیاست تجارت خارجی آزاد.

• سیاست تجارت خارجی حمایتی.

در مورد بررسی اطلاعات مشتری خارجی بخوانید.

تعرفه های گمرکی:

تعرفه های گمرکی یکی از ابزارهای مورد استفاده دولت بدون دخالت در تجارت خارجی برای دستیابی به اهداف معین است. اینها مالیاتی است که هنگام ترانزیت کالا از مرزهای کشور اخذ می شود. تأثیرات تعرفه ها بر اقتصاد مبتنی بر عملکرد مکانیسم قیمت است.

ابزارهای غیر تعرفه ای:

اقدامات مداخله ای اتخاذ شده با تصمیم یک جانبه دولت برای محدود کردن معاملاتی که معمولاً منجر به خروج ارز خارج از تعرفه های گمرکی می شود. تعداد آنها بسیار زیاد است که برخی از آنها به شرح زیر است:

محدودیت‌های کمی:

اجرای‌های مبتنی بر محدودیت مستقیم واردات از سوی دولت را به میزان معینی پوشش می‌دهد. اینها اقداماتی مانند سهمیه واردات، ممنوعیت و کنترل ارز است. با لغو مکانیسم قیمت و جایگزینی آن با تصمیمات مقامات دولتی، می توانند نتایج بسیار ناخوشایندی از نظر تخصیص منابع داشته باشند.

در مورد بررسی اطلاعات شرکت های خارجی بدانید.

عوامل شبه تعرفه:

اقداماتی هستند که واردات را گران می کنند و سودآوری تولید داخلی را افزایش می دهند. یعنی از طریق مکانیسم قیمت، تجارت آزاد را مختل می کنند.

موانع نامرئی:

این اقدامات شامل مقررات اداری، فنی یا استانداردهایی است که به دلایلی مانند سلامت عمومی یا ایمنی عمومی توسط دولت صادر می شود. اگرچه اهداف آنها متفاوت است. اما نوعی مانع تجارت خارجی هستند. زیرا تجارت خارجی را محدود می کنند. امروزه تعداد چنین موانعی به سرعت افزایش یافته است.

محدودیت‌های صادراتی «داوطلبانه»:

اینها سهمیه‌هایی هستند که هدفشان محدود کردن صادرات کالا توسط کشورهای تولیدکننده است. به این دلیل که بازار کشور واردکننده را مخدوش می‌کند. تفاوت آنها با سهمیه واردات این است که بر اساس توافق بین کشورهای واردکننده و صادرکننده و بر صادرات طرف مقابل تحمیل می شود. به اینها سهمیه صادراتی نیز می گویند.

در مورد امنیت تجارت بین الملل بدانید.

ارتقای صادرات:

ابزارهای سیاست تجارت خارجی همیشه در جهت محدود کردن واردات نیستند. گاهی اوقات هدف ممکن است تشویق صادرات یا به طور کلی معاملات کسب درآمد ارزی باشد.

تجارت وابسته:

«تجارت پیوندی» را می توان به دلایلی مانند صرفه جویی ارزی، صادرات تولیدات داخلی بی کیفیت و غیرقابل فروش با ارز آزاد، ایجاد تأسیسات صنعتی بزرگ از طریق سرمایه خارجی اعمال کرد. این نوع تجارت بیشتر بر اساس قراردادهای بین المللی صورت می گیرد. یکی از طرفین آن یک سازمان دولتی است. تجارت متصل که قبلا فقط تسویه بود، اکنون به روش های مختلفی مانند خرید متقابل، بای بک، افست گسترش یافته است.

در مورد استعلام مشتری خارجی بخوانید.

تجزیه و تحلیل فرصت های بازار بین المللی

در بازارهای جهانی امروزی رقابت شدیدی وجود دارد. همه افراد یا سازمان ها می خواهند به این بازارها وارد شوند. آنها باید قبل از هر چیز فضای رقابتی را به خوبی بشناسند و رویکرد بازاریابی معاصر را اتخاذ کنند.

در بازارهای جهانی شدن، تفاوت های معمول ملی و منطقه ای در حال از بین رفتن هستند. دورانی که یک تجارت مدل های قدیمی و سال گذشته را به کشورهای کمتر توسعه یافته می فروخت، گذشته است. کسب‌وکارها باید بیاموزند که تفاوت‌های سطحی، منطقه‌ای و بین‌المللی را نادیده بگیرند و جهان را به عنوان یک بازار بزرگ بپذیرند و به همین شکل عمل کنند.

در مورد اعتبار سنجی شرکت های خارجی بدانید.

از ابتدای دهه ۱۹۸۰، تمایل به سمت بازارهای بین المللی و به عبارتی جهانی شدن وجود دارد. از دلایل اصلی این تحولات می توان به رکود بازارهای داخلی، محدودیت ها یا انگیزه های دولت برای گشایش در بازارهای خارجی، کاهش تدریجی موانع تجاری برای خارجی ها در کشورهای خارجی و روند جهانی شدن بازارها اشاره کرد. تحولات تکنولوژیکی و شرایط اقتصادی و سیاسی به سرعت در حال تغییر، تجارت محصولات خود را به بازارهای خارجی و همچنین بازارهای داخلی خود آسان‌تر کرده است.

دلیل اجبار شرکت ها به روی آوردن به بازارهای بین المللی، ارزیابی فرصت ها و امکانات جدید است که منبع اصلی ایجاد مزیت رقابتی است. به منظور تجزیه و تحلیل صحیح این فرصت ها و اقدام بر اساس آن، شرکت ها باید استراتژی های ورود را با توجه به ساختارهای بازار بین المللی که در آن فعالیت خواهند کرد، تعیین کنند.

در مورد استعلام شرکت های خارجی بدانید.

لازم است منابع کسب و کار خود را مطابق با استراتژی تعیین شده سازماندهی کنید. برای شرکت هایی که تصمیم به ورود به بازارهای جدید می گیرند، استراتژی های مختلفی وجود دارد. در ابتدای تصمیماتی که شرکت باید هنگام ورود به بازارهای بین المللی اتخاذ کند، این است که آیا تولید در بازار جدید انجام می شود یا از طریق صادرات وارد بازار می شود.

هنگام تصمیم گیری، مدیران شرکت باید با تجزیه و تحلیل دقیق هزینه، کیفیت، تحویل و ارزش مشتری، در مورد مناسب ترین روش ورود به بازار تصمیم بگیرند. عاملی که تعیین می کند شرکت ها از چه روشی هنگام ورود به بازارهای بین المللی استفاده می کنند، در واقع میزان مالکیت و کنترل مورد نظر شرکت است.

در مورد بررسی اطلاعات ثبتی شرکت های خارجی بدانید.

انتخاب بین:

• سرمایه گذاری مستقیم یا ادغام استراتژیک در مواردی که مالکیت و کنترل کامل مورد نظر است

• صدور مجوز در مواردی که حداقل میزان مالکیت و کنترل مورد نظر است

• روش های فرانشیز

• قرارداد مدیریت یا سرمایه گذاری مشترک در مواردی که درجه ای از مالکیت مورد نظر است

انتخاب می شود. و کنترل بین این دو مورد نظر است. پس از تصمیم گیری برای ورود به بازارهای بین المللی، اولین اقدامی که کسب و کار باید انجام دهد، تحلیل فضای بازار بین المللی و ورود به مناسب ترین بازار کشور در نتیجه این تحلیل است.

در مورد بررسی اطلاعات فروشنده خارجی بدانید.

محیط هایی که باید در بازاریابی بین المللی در نظر گرفته شوند را می توان به عنوان یک محیط رقابتی طبقه بندی کرد:

• محیط جمعیتی

• محیط اقتصادی

• محیط اجتماعی فرهنگی

• محیط قانونی

• محیط سیاسی

• محیط تکنولوژیکی

• محیط مالی

• محیط زیست محیطی

در مورد اعتبار سنجی مشتری خارجی بدانید.

برچسب‌ها:سهمیه صادراتی, سیاست تجارت خارجی, سیاست های تجارت خارجی و استراتژی های بازاریابی چیست؟